|
|
Articles: Poetry | అవస్థకాండ - Mr. VENKAT ESWAR RAO
| |
ప్రేమజ్వరంతో ఎంతో స్రుక్కిన నన్ను
మోకరిల్లమనడం ఏం న్యాయం?
క్రితమే నే వన్దారువుని, వన్ద్యుడనైనా
వదాన్యుడనైనా, వచత్నవుడనైనా
నీ సమక్షంలో నీ మూగనే
బాసట లేరెవ్వరూ... సయ్యాటలాడు
చెలిని సాధించేందుకు.
నా ప్రయత్నమంతా వనచంద్రికలై
వయస్థ లేని అవస్థ తోడ...
ప్రేమజ్వరంతో ఎంతో స్రుక్కాను నేను!
సాహసంలో సామీరిని మీరతా...
సంగరంలో సమ్యమితో పోరతా!
అలుపు లేక సొలుపు లేక
........
ఫలితమేమి ..? భళి భళీయని
ప్రశంసించు నె చ్చెలి లేక...
నీవున్నా లేనట్టే...
మెచ్చుకోలు వదిలెయ్యి
చచ్చినా పట్టించుకోవే!
ప్రేమజ్వరంతో ఎంతో స్రుక్కాను నేను!
నిన్ను మరువలేను
మనలేను.. వదలలేను
ఎలా వొదులుకోను...?
నీవు అందని అందమైన వరాళివె...
కాకుంటే కరుణ లేని కారుణ్యమూర్తివి!
ఈవు నిస్శంశయంగా వరారోహవె...
మధూహవే ఈ ప్రేమ శిశువునకు
నీవు అందని అందమైన వరాళివె...
కాకుంటే కరుణ లేని కారుణ్యమూర్తివి!
నీ ప్రేమనమ్ముకోడమంటే
అది సునక లాంగూల న్యాయమె...
లియ్యము లిప్తకమయ్యే అయ్యయ్యో..
ఈ లేమరి మాత్రం మిగిలాడు లే మరి
సోమరిగా.. పోకిరిగా నీ కళ్లకు...
ప్రేమజ్వరంతో ఎంతో స్రుక్కాను నేను!
అనురాగపు మందు
మమతల మాత్ర
వలపుల మూలిక
నీ ప్రేమే చాలిక!
నా జ్వరం పారిపోతుంది!
మధోధరాల వల్లిస్తే.. ప్రేమగా
ప్రేమించానని...
రా సఖి...
ఇప్పటికే ...
ప్రేమజ్వరంతో ఎంతో స్రుక్కాను నేను!
నీవొస్తే నీ అనురాగపు చేరలో చిక్కు తాను...
ఇలాగే సణుగుతూ విసిగిస్తా!
నీ వలపు చవిచూపేంత వరకూ!
ఆగదు నా సణుగుడు.. ఆపను ఈ గొణుగుడు
నీవు ముంగివైతే.. నేను మొండినౌతా
జగమొండినౌతా...!
| Read 3 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|