|
|
Articles: TP Features | భాషాభివృద్ధే పురోగమనం - Site Administrator
| |
(ఆచార్య జయధీర్ తిరుమలరావు)
ఉద్యమం, విప్లవం అనే పదాలను తెలుగువారు అలవోకగా వాడుతుంటారు. అలా వాడడం ఒక సంప్రదాయం అయింది. నిజానికి ఉద్యమం, విప్లవం ప్రజల జీవితం లోంచి, సామాజిక పొరల కదలికల్లోంచి రావాలి. అంతే తప్ప కొంతమంది అభిరుచుల మార్పు కోసం వస్తే అవి ధోరణి పరిధిని మించి ఉండవు.
భాషా, సాహిత్య రంగాల్లో ఈ పదాలను అతిగా వాడడం వల్ల వాటికున్న అసలు అర్థం మరుగునపడింది. కేవలం అక్షరాస్యవర్గంలో పాత సాంప్రదాయికతను కాదని కొంత నవ్యతని, ప్రయోగాన్ని, ప్రయోజనాన్ని ఆశించితే దాన్ని ఉద్యమం, విప్లవం అనడం ఎంతవరకు సబబు? భావకవిత్వోద్యమం, ప్రబంధ విప్లవం వంటి పదాలను వాడడం వల్ల పెద్దగా ఉపయోగం లేదు. పైగా వీటి వాడకం వల్ల సామాన్య ప్రజలు ఎటువంటి ఉద్యమ స్ఫూర్తిని పొందారో ఎవరూ అంచనా వేయలేదు. అలాగే సామాజిక చలనంలో సంభవించే సహజ మార్పుని సైతం ఉద్యమాలు, విప్లవాలని అనడం తొందరపాటే అవుతుంది.
సాహిత్యంలో, భాషలో సహజంగానే కొన్ని మార్పులు సంభవిస్తాయి. అలాంటి వాటిని కూడా సాహిత్య విగ్రహాలకి అంటగట్టి భక్తి ప్రదర్శించడం ఆరాధించడం భూస్వామ్య సంస్కృతిలో భాగమే. ఏమీ తెలియని కాలంలో, భాష మానవ సంబంధాలలోంచి రూపొందే విధానం తెలియకపోవడం వల్ల దాన్ని దేవతకో, దైవానికో అంటగట్టారు. నిజానికి భాషనే ఒక దైవంగా, అక్షరమే దేవతగా పూజించే సమాజాలు నేటికీ ఉన్నాయి. విజయనగరం జిల్లాలో సవరలు అక్షరాలకు (ఒరియా భాషకు) ఒక గుడికట్టుకున్నారు. గిరిజనులు కాబట్టి అక్షరాన్ని సంకేతం చేశారు. వారిలో అతీత భావన ఉన్నా మరో దైవ విగ్రహానికి మారురూపంగా వారు మార్చలేదు.
తెలుగు భాషా సంస్కృతులకు ప్రత్యేక మంత్రిత్వశాఖ ఉండాలని ఈనాడు కోరుతున్నట్లే భాషకి పౌరాణిక యుగంలో ప్రత్యేకంగా సరస్వతిని దేవతగా రూపొందించారు. ఆమె దైవం. కాబట్టి దైవభాషని సృష్టించింది. అయితే ఆ భాషకు ప్రత్యేక లిపిని ఎందుకు సృష్టించలేకపోయిందో అనే విషయం మాత్రం సామాజిక భౌతిక పరిస్థితుల దృష్ట్యా జరగాల్సిన అధ్యయనం జరగలేదు.
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|