|
|
Articles: Short Stories | తెలుగు పెర - Site Administrator
| |
(వెలుగు వెంకట సుబ్బారావు)
రైలుదిగి గుడివాడ స్టేషను బైటకి వచ్చిన సతీష్ చుట్టూ ఆటోలూ, రిక్షావాలాలు మూగారు. వారందరినీ వద్దని నడవడం ప్రారంభించాడు. ఊరేం మారలేదు. అక్కడక్కడా వడ్డీ వ్యాపారం బదులు ఫైనాస్స్ కంపెనీలూ, పందులూ కన్పించాయి.
నెహ్రూ చౌక్ నుంచి నడుచుకుంటూ పామూరు రోడ్డులోని అంబేద్కర్ విగ్రహం వద్దకు వచ్చి, రావాల్సినచోటుకు వచ్చానా, లేదా అనుకొని పడమటేపుకి తిరిగాడు. అంతక్రితం ఉన్న సాదాసీదా ఇంగ్లీషు మీడియం స్కూలు లేదు. దానిస్థానే ఆస్కార్ ఇంగ్లీషు మీడియమనే పెద్ద ఇంగ్లీషు బోర్డు వెలిగిపోతోంది.
ఎదురుగా పెద్ద చెట్టు, చెట్టుమీద వాటెడంత తేనెతుట్టె కన్పించలేదు. చిన్నప్పుడు చీరాల్నుంచి గుడివాడొచ్చినప్పుడల్లా ఆ చెట్టుకిందే మిత్రులతో ఆడుకునేవాడు. తేనెటీగలు పిల్లల్నేం చేసేవికావు. రిక్షా తొక్కుకుని బతికే సూరయ్యతాత, ఒంటినిండా కంబళి కప్పుకొని, తుట్టేం దెబ్బతినకుండా ఎంత చాకచక్యంగా తేనెని దుత్తలోకి వొంచుకొని, ఆ పేటలో వాళ్లందరికీ 'అమృతం, అమృతం' అని ఒక్క పైసా తీసుకోకుండా పంచేవాడు. అది తాగితే రోగాలన్నీ ఇట్టే పోతాయని ప్రజలు అనుకునేవారు. ఎంతెంత దూరతీరాల్నుంచో తేనెను పోగుజేసుకొచ్చి, నివాసమేర్పరచుకున్న ఆ తేనెటీగ లేమయినాయో, తేనెతుట్టె ఏమయిందో?
బడిలోకి అడుగులేస్తుండగానే రెండు ఆటోల్లోంచి పిల్లలు కిచకిచమని దిగారు. వాచీలో టైం చూశాడు. తొమ్మిదిన్నర. అంటే స్కూలిప్పుడే ప్రారంభమైందన్నమాట. గేటు దాటాడో లేదో నోటికి తాళం వేసినట్టు నడుస్తున్న విగ్రహాల్లా, నిశ్శబ్దంగా నాముందునుండే నడిచిపోతున్నారు. మెడచుట్టూ వీపుమీద వేలాడుతూ పెద్ద సంచి, చేతుల్లో బరువైన ప్లాస్టిక్ బ్యాగ్.
'హల్లో!' చెయ్యి ఊపాడు సతీష్. వచ్చీరానీ నవ్వుతో అతన్ని దాటిపోతూ 'గుడ్ మార్నింగ్ సార్!' అంటూ పిల్లలు స్కూల్లోకి ప్రవేశించారు. పరాకుగా నడుస్తున్న సతీష్ ని 'సార్! ఎవరుకావాలి' అని యూనిఫాంలో ఉన్న వాచ్ మన్ నిలేశాడు. ఏం చెప్పాలో తోచక 'మేడంగారు' అన్నాడు.
| Read 1 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|