|
|
Articles: Short Stories | పోరాటం - Editor
| |
(వి.ఆర్.)
అడ్డరోడ్డు దగ్గర బస్సు దిగిన శివ బ్యాగ్ ను భుజాన వేసుకొని వడివడిగా అడుగులు వేశాడు. పడుతోన్న అడుగులకన్నా వేగంగా మనస్సు ముందుకు దూసుకుపోతోంది. ఇంటికి త్వరగా చేరాలన్న ఆతృత శివను నిలువనీయడం లేదు. ఆ గతుకుల కంకరరోడ్డుపై దాదాపు పరుగెడుతున్న శివ తన పక్కనే ఆగిన ఆటో శబ్దానికి తలెత్తాడు. ఆటో నడుపుతున్న శివ బాల్యమిత్రుడు బాలకోటి శివను రమ్మని పిలిచి తన పక్కన చోటిచ్చాడు. అప్పటికే వెనుకసీట్లో ఐదుగురు, మందుసీట్లో ముగ్గురు ఇరుక్కుని కూర్చున్న ఆ ఆటో శివ ఎక్కడంతో భారంగా కదిలింది.
ఏం శివా! చదువెలా సాగుతోంది? అంటూ కుశల ప్రశ్నలు వేసిన బాలకోటికి తల ఊపి బాగానే వుంది అని సమాధానమిచ్చిన శివ ఇంతకీ నువ్వు బలప్రదర్శన మానేశావా టైసన్? అని ఆట పట్టిస్తూ అడిగాడు బాలకోటిని. చిన్నతనంలో ఊళ్ళోని అడితీలోని దుంగలను, బళ్ళను తన బలంతో లాగడానికి ప్రయత్నించే బాలకోటికి టైసన్ అనేది మిత్రబృందం పెట్టిన ముద్దుపేరు.
ఎదురుగా శరవేగంతో దుమ్ము రేపుకుంటూ వస్తున్న బొలేరోను చూసి ఆటోను జాగ్రత్తగా పక్కకు తీసే ప్రయత్నంలో ఉన్న బాలకోటి మిత్రుడి ప్రశ్నను పట్టించుకోలేదు. దాదాపు రాసుకుంటూ వెళ్ళిన ఆ వాహనాన్ని చూస్తూ నడమంత్రపుసిరి అంటే ఇదే! అంటూ గొణిగాడు వెనుకసీట్లో కూర్చున్న వ్యక్తి. శివ తలతిప్పి అతనివైపు చూడగానే నేనేలే శివబాబు! సిమ్మాద్రిని. ఆ వెళ్ళే బండిలో ఉన్నాది మన ప్రెసిడెంటుగోరి బామ్మరిదిలే. జనం నోళ్ళుకొట్టి సంపాయించిన డబ్బు బాగా నెత్తికెక్కిందిలే. అందుకే ఆ దూకుడు అన్నాడు.
మళ్ళీ ఊళ్ళోకొచ్చాడంటే ఇంకెవరికో మూడినట్టే. అసలాడిని ఊళ్ళోకి రానీయొద్దు అంది పక్కనే ఉన్న సింహాద్రి భార్య సత్తెమ్మ.
ఏమిట్రా కోటి? వీళ్ళు మాట్లాడేది? ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు శివ.
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|