|
|
Articles: Short Stories | ఆన్ లైన్ పెళ్లి - Editor
| |
కొద్ది సేపట్లో పెళ్లి కూతురు బిందూ తెరపైకి వచ్చింది. పెద్ద అలంకరణలేమీ లేవు. సాదాసీదాగానే ఉంది. వయసు పాతికేళ్ల పైనే ఉండొచ్చు. బుజ్జిగాడి నిద్ర మొహంలా కాకుండా ఫ్రెష్ గా ఉంది. 'హలో ఆంటీ! హలో అంకుల్!, హలో ఎవ్వెరిబడీ. సారీ ఫర్ ద డిసెప్పాయింట్ మెంట్. బై దిస్ టైమ్ ఐ విల్ బిజీ ప్రజంటింగ్ మై... సారీ! అవర్ ప్రోజెక్ట్ బి ఫోర్ గ్రేట్ పీపుల్ ఇన్ వాషింగ్టన్. ఇఫ్ వుయ్ ఆర్ లక్కీ వుయ్ నీడ్ నాట్ లుక్ బేక్ ఇన్ లైఫ్. ప్లీజ్! అలాఫ్ యూ విష్ మీ గుడ్ లక్. అంకుల్, ఆంటీ ప్లీజ్ డూ మేక్ ఏన్ ఎర్లీ ట్రిప్ టు స్టేట్స్. బై! బై! అంటూ పూర్తి చేసింది.
వచ్చిన వాళ్లలో కొందరు ఇంగ్లీషు సంభాషణలకి విసిగిపోతారేమోనని మాలిని తెలుగులో మాట్లాడింది. 'అదండీ సంగతి, మా కోడలు పిల్ల అనుకోకుండా వాషింగ్టన్ లో చాలా పెద్ద ప్రోజెక్ట్ ప్రయత్నాలు చేయడానికి వెళ్లింది. అదే ప్రజెంటేషన్ అంటే వాళ్ల అనుభవం గురించి, ఇదివరకు చేసిన ప్రోజెక్ట్ లు ఎలా విజయవంతంగా చేశారో చెప్పి, ఇప్పుడు ఈ కొత్త ప్రోజెక్ట్ వాళ్లకే ఇస్తే ఎంత చురుకుగా ఎంత తొందరలో పూర్తి చేసి ఇవ్వగలరో చెప్పి ఆ పని తమకే ఇచ్చేటట్టు చేసుకోవడం. అది సాధిస్తే మంచి పేరు, బాగా డబ్బు వచ్చి తిరుగులేని విధంగా జీవితంలో స్థిరపడవచ్చంటోంది. మనందరి ఆశీర్వాదం కోరుకుంటోంది. పిచ్చిపిల్ల ఎంత అభిమానమో చూశారా. అత్తమామల్ని ఆహ్వానిస్తోంది. అదే మన దేశంలో పెళ్లి కాబోతున్న ఆడ పిల్లల కంత అణకువా? ఏమైనా గుజరాతీల పెంపకం తీరేవేరు' మాలిని తెలివితేటలు మాలో చాలామందికి అర్థమయిపోయాయి. వాళ్లబ్బాయి తెలుగు వాడయ్యుండి గుజరాతీ అమ్మాయిని చేసుకుంటున్నాడని ఎవరూ కామెంట్ చేయకుండా ఉండడానికి ఆ ప్రయత్నం. ఆక్షేపించినా లెఖ్ఖ చెయ్యనిదే అయినా అదొక తత్వం.
'రండి... రండి... మీకు నచ్చినవి భోంచేసి.. ఫ్రూట్స్, ఐస్ క్రీమ్స్... ఏవీ వదిలివేయకండి. ప్లీజ్' అంది మర్యాదగా మాలిని.
అందరూ భోజనాలకి బయలుదేరాం. అప్పటికే చేసినవాళ్లు సోఫాల్లో చతికిల బడుతున్నారు. మా ప్రక్కనవెళ్తున్న భార్యాభర్తలలో ఆవిడ అంటున్నది. 'రాను మొర్రో అంటే గొప్పగా వర్ణించి తీసుకొచ్చారు. అంతా ఇంగ్లీష్ స్పీకింగే. ఒక్క అక్షరం ముక్క నాకు అర్థం కాలేదు' అంటుంటే, వాళ్లాయన 'ష్ గట్టిగా వాగకే తల్లీ! అందుకే ఆ దేశంలో తెలివి తక్కువ పెళ్ళాన్ని ఇంట్లో వదిలేసి మరెవరితోనో ఇలాంటి ఫంక్షన్స్ కి వెళ్తారట' అంటున్నాడు. ఆయన మరెవరో కాదు... ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసినా అమెరికా వెళ్లలేక అదృష్టం కలసిరాక ఎప్పుడూ బాధపడే మోహన్ అయి ఉంటాడనుకున్నాను. డిమ్ లైట్ల వెలుతురులో వెళ్తుండడంతో అతనో కాదో తేల్చుకోలేకపోయాను. 'మారదు, మారదు, ఈ దేశం ఎప్పటికీ మారదు' అంటూ నసిగాడు అతను.
పక్కనున్న వాళ్లావిడ మెల్లగానే నసుగుతూ 'మారుతుందండీ, మారుతుంది. ప్రపంచం అంతామారుతూంటే మన దేశం ఎందుకు మారదు. భర్త ఎవర్తినో విందు భోజనాలకి తీసుకువెళ్తూంటే, భార్య మరెవరితోనో మరోచోట విందు, వినోదాలకు వెళ్లే రోజులు వస్తవి. లేక పోతే ఏంటి మీ వాలకం? మగవాళ్లయితే తప్పుకాదా. ఆడవాళ్లు అదే పని చేస్తే తప్పా? అని ప్రశ్నిస్తోంది.
| Read 1 Comment(s) posted so far on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|