|
|
Articles: Short Stories | పొయెట్రీ ఆఫ్ లైఫ్ - Miss vijayalakshmi vijayalakshmi
| |
'ఏ జన్మలో ఏ పాపం చేసుకున్నానో గాని డాక్టరుగారూ! నేనీ జన్మలో మగ పుటక పుట్టి నా పుట్టి ముంచుకున్నాను.'
'అదేమిటి సోమూ! అలాగంటావు? ప్రతివాళ్లూ మగాడిగా పుట్టాలనుకుంటారు. తల్లిదండ్రులు కూడా కొడుక్కిచ్చే ప్రాధాన్యతని కూతురుకివ్వరుగదా? కొడుకు పుడతాడంటేనే ఆనందం కదా?'
'అవునవును. కొడుకు పుడితే ఆనందిస్తారు. ఎందుకో తెలుసా? వాడి చేత గానుగెద్దులా పనులు చేయించుకోవడానికి. అందరి విషయంలో అయితే ఏమో గాని, నా విషయంలో మాత్రం నేను జన్మ జన్మలా ఆడ పుటకనే కోరుకుంటాను. ఇంచక్కా ఆడదైతే, చదూకున్నా ఫరవాలేదు - చదూకోకపోయినా ఫరవాలేదు. బోలెడు కట్నమిచ్చి చక్కని సంబంధం చూసి పెళ్లి చేస్తారు. ఆ తరవాత పతిదేవుడ్ని క్రీగంటి చూపులతో మత్తెక్కించి కనుసన్నల్లో బతికేలా చేసుకోవచ్చు. ఆ పైన వడ్డించిన విస్తరిలా జీవితాన్ని గడిపేయచ్చు'
'సోమూ! నువ్వు పొరబడుతున్నావు. నువ్వు ఆడదానిగా పుట్టావనుకో, అప్పుడు నీ తల్లిదండ్రులు బీదవాళ్లై, హెచ్చు కట్నమిచ్చి పెళ్లి చెయ్యలేకపోతే అప్పుడు నీ బతుకేమవుతుంది?'
'ఏమీకాదు. అప్పుడూ బాగానే ఉంటుంది. గంతకు తగిన బొంతను ఎవరినో ఒకరిని చూడకపోరు. ఒకవేళ వాళ్లు చూడకపోయినా నాకేం భయం లేదు. డబ్బూ - హోదా ఉన్నవాడినెవడినో చూసి, ప్రేమించినట్లు నటించి వల్లో వేసుకుంటాను. ఆ తరవాత వాడ్ని పెళ్లాడి జీవితం ధన్యం చేసుకుంటాను.'
'నువ్వన్నట్లుగా జరక్క ఆ డబ్బున్నవాడు కూడా నిన్ను ప్రేమించినట్టు నటించి, నిన్ను మోసం చేస్తే?'
'అలా ఎన్నటికీ జరగదు. అలాగే కనక జరిగితే, నేను మరో బిట్నీ స్పీయర్స్ గానో పమెల్లాగానో తయారై చరిత్ర సృష్టిస్తాను. క్రిస్టిన్ కీలర్ మార్లిన్ మన్రోల్లా ఎందరో పురుషుల్ని నా పాదాక్రాంతుల్ని చేసుకుని డబ్బుకు డబ్బూ పేరుకి పేరూ సంపాదిస్తా.'
'సోమూ అందం శాశ్వతం కాదు. ముసలితనం వస్తుంది అప్పుడేం చేస్తావు?'
'అప్పటికి నేను నా జీవితాన్ని పూర్తిగా అనుభవించటం అయిపోతుందిగా!'
'నీ ఆలోచన బానే ఉంది. కాని అది నువ్వు అందంగా పుట్టినప్పటి మాట కదా? నువ్వు అనాకారిగా పుడితే ఏం చేస్తావు?'
'భలే చెప్పారు డాక్టర్! ఈ రోజుల్లో అందం ఎవరు చూస్తున్నారు? ఎంతమంది అనాకారి స్త్రీలు మేకప్పులు చేసుకుని, అంగాంగ ప్రదర్శనలు చేస్తూ సినిమాల్లో ప్రముఖ తారలై, పురుష ప్రేక్షకుల చేత చొంగలు కార్పించటల్లేదు? నేటి సమాజంలో అందం కన్నా స్త్రీత్వానికే ప్రాముఖ్యతుంది.'
'సినిమాల్లో నీకు ఛాన్సు దొరకాలిగా?'
'అప్పుడు బాగా చదువుకుని ఆడవాళ్ల రిజర్వేషన్ కోటాలో ఉద్యోగం సంపాదిస్తా.'
'ఇప్పుడైతే మాత్రం? నీకో మంచి ఇద్యోగం వచ్చిందనుకో. అపుడు నువ్వు మీసం మెలేసి, 'నేను మగాడినీ అని ధైర్యంగా చెప్పుకుని, ఓ అందమైన అమ్మాయి మెళ్లో తాళి కట్టి సుఖపడవా?'
'అంతటదృష్టం నాకు లేదు డాక్టర్! మగాడిగా పుట్టినందుకు చిన్నప్పట్నించీ నేననుభవించిన బాధలు ఇన్నీ - అన్నీ కావు.'
'ఏమిటా బాధలు?'
'ఒరే సోమూ! మగాడివి కాదట్రా? నాయన్నాయనా! నేను గుళ్లోకెళ్లాలి. కొంచెం చెట్టెక్కి నాలుగు కొబ్బరికాయలు దింపరా. చచ్చి నీ కడుపున పుడతాను' అంతుంది బామ్మ. 'ఒరే సోమూ అసలే నీరసంతో చచ్చిపోతున్నాన్రా! తల్లికి ఆ మాత్రం సాయం చేస్తే తప్పేంలేదు. రేప్పొద్దున్న పెళ్లయ్యాక నీ లాటి వెధవాయలే పెళ్లానికి ఇల్లూడ్చి, కూరలు తరిగి, వంటలు కూడా చేసిపెడతారు. నేను చెప్పేది ఏమంత కష్టమైన పనని? మగాడివి కాదూ? పది బకెట్ల నీళ్లు తోడిపెడితే అరిగిపోతావా కరిగిపోతావా?' అంటుంది అమ్మ. 'ఒరే సోమూ! సిగ్గు లేదురా? మగాడివి కాదురా? ఆడదిగా పుట్టిన నీ చెల్లాయి కన్నా, నీకు లెక్కల్లో నాలుగు మార్కులు తక్కువొచ్చాయంటే నువ్వెందులోనైనా దూకి చావాలిరా! సర్లె ముందు బజారుకెళ్లి కూరలు పట్రా' అంటాడు నాన్న.'
'నువ్విలా నన్ను కూరలకీ వాటికీ బజార్లంట తిప్పుతుంటే నేను రేపు పరీక్ష ఫెయిలయ్యి ఇంట్లో కూర్చుంటాను' అని నేనంటే, 'నోర్ముయ్యరా వెధవా! మగాడివై పుట్టాక బజారు పన్లు నువ్వు చెయ్యకుంటే, చెల్లాయెళ్లి చేస్తుందనుకుంటున్నావా? మగాడన్నాక అన్నింట్లోనూ ఉండాలి. మా కాలంలో మేము చదువుకునే రోజుల్లో మేము ఆటల్లో ఫస్టు. బజారు పనులు చెయ్యటంలో ఫస్టు. ఈ కాలం కుర్రాళ్లు మీరూ ఉన్నారు. ఎందుకూ పనికిరాని ఆడంగి వెధవల్లా తయారయ్యారు' అనే వాడు నాన్న. అప్పుడు నేను 'అవును. మగాడిగా పుట్టినందుకే గదా నాకీ శిక్ష! అదే ఆడదాన్నై పుట్టుంటే మీరు నన్నిలా చంపుకు తినేవారా?'అనేవాడిని.దానితో మా నాన్న- 'అవున్రా! అసలు నువ్వు ఆడదై పుట్టి, నీ చెల్లాయి మగాడై పుట్టుంటే మాకీ బాధలుండేవి కావురా. నోరు మూసుకుని మగాడిగా పుట్టినందుకు చెప్పిన పన్లు చెయ్యి' అనే వాడు నాన్న.
'ఇంక మా చెల్లి - 'అయ్యో మర్చేపోయాన్రా అన్నయ్యా! ఇందాకే నువ్వు బజారెళ్లి వచ్చావా?! ఒరే, టైలరు దగ్గరకెళ్లి నా లంగాలు కుట్టాడేమో అడిగి తెచ్చెయ్యరా' చచ్చీ చెడీ నేను బజారెళ్లి లంగాలు తెస్తే, వాటిల్లో ఏవో లోపాలు చూపించి, సైజు చేయించుకు రమ్మని పంపేది. ఇలా బజార్నించొచ్చానో లేదో - మళ్లీ 'ఒరేయ్! అన్నాయ్! ఇంట్లో ఉందనే అనుకున్నాన్రా. సూది ఎంత వెతికినా కనిపించి చావలేదు. కొంచెం తెచ్చిపెట్టరా. చీరకి ఫాల్ కుట్టుకోవాలి' అనేది. అందరూ అన్నీ ఒకేసారి చెప్పరు. ఇంటి నించి రెండు మైళ్ల దూరంలో ఉన్న బజారుకు పదే పదే పంపుతారు. అంతే కాదు ఇంటికొచ్చిన చుట్టాలు కూడా క్షణక్షణానికీ 'మగాడు' అని గుర్తుచేస్తూ అడ్డమైన పనులూ చేయించుకునే వారు.'
'అందులో తప్పేముంది? నువ్వు మగాడివేగా! పైగా, నువ్వు చేస్తున్న పన్లు ఎవరో పరాయివాళ్లకు చేస్తున్నట్టు మాటాడతావేంటి? నీ సొంత తల్లిదండ్రులకీ - నీ చెల్లాయికేగా నువ్వు సాయం చేసేది.'
'సర్లెండి మీరలాగే చెబుతారు. అసలీ ఆడవాళ్లు మగాళ్లతో సమానంగా హక్కులు కావాలంటారే? ఆ మాత్రం బజారుకెళ్లి తమ పన్లను తాము చేసుకోలేరా? సినిమాలకీ షికార్లకీ తయారవమంటే తగుదునమ్మా అని తయారవుతారు. అదే బట్టలు కొనుక్కోమంటే.. మగాళ్లకి చీరెల సెలెక్షన్ తెలియదంటూ అన్ని బట్టల కొట్లూ చుట్టబెడతారు. కాలేజీలకెడతారు. ఉద్యోగాల్లో చేరి జీతాలు తీసుకుంటారు. తామేదో కష్టపడిపోతున్నట్టు నటించి గారాలు గుడుస్తూ, వయారాలు పోతూ మగాళ్లని వేపుకు తింటారు. కాల్ గ్యాసూ, గ్రైండర్లూ, ప్రెషర్ కుక్కర్లూ వచ్చాక ఏమిటండీ ఈ ఆడవాళ్లు కష్టపడిపోతున్నది? ఇప్పుడు మా చెల్లినే చూడండి - ఆడవాళ్ల రిజర్వేషన్ కోటాలో ఉద్యోగం సంపాదించుకుంది. మా నాన్న ఇచ్చిన లక్షల కట్నంతో ఇంజనీరును పెళ్లి చేసుకుంది. నగా-నట్రా, ఖరీదైన పట్టుచీరెలూ పట్టికెళ్లి సుఖంగా కాపురం చేస్తోంది. చెల్లిలాగు నేనూ ఆడదాన్నై పుట్టి ఉంటే, మా అమ్మా నాన్నా నాక్కూడా అలాటి సౌఖ్యాలు అమర్చిపెట్టే వారు కాదా? ఆఖరికి నాకేమని పిస్తోందో చెప్పనా డాక్టర్ - 'ఎవరైనా ఉద్యోగం చేస్తున్న అమ్మాయి నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటే చాలునని. అప్పుడు నేనా అమ్మాయికి ఇంటి పనుల్లోనూ, వంట పనుల్లోనూ సాయం చేస్తూ - 'ఆడ భర్త 'గా బతికేస్తాను. ప్చ్! ఏం లాభం? ఈ ఆడ వాళ్లున్నారు చూశారూ? వాళ్లు దానిక్కూడా ఒప్పుకోరే? మగాడితో సమానంగా స్వతంత్రం హక్కులూ కోరుకునే ఈ ఆడవాళ్లు ఉద్యోగం సద్యోగం లేని నా లాటి వాడ్ని పెళ్లాడ్డానికి ఒప్పుకోరే!? మిగతా మగవాళ్లెలా ఉన్నా తన భర్త మాత్రం తనకన్నా ఎక్కువ చదువుకున్న వాడు, పెద్ద ఉద్యోగం చేస్తూ పై హోదాలో ఉన్న వాడూ కావాలని కోరుకుంటారు.'
సైకియాట్రిస్ట్ సిడి ప్లేయర్ ని ఆపుచేశాడు. 'అందుకే మగపిల్లల్నీ ఆడ పిల్లల్నీ సమానంగా చూడాలి. వాళ్లల్లో తమని ఏదో తేడాగా చూస్తున్నట్టు అనిపించకూడదు. మాటిమాటికీ 'నువ్వు మగ - నువ్వు ఆడ ' అని గుర్తు చేస్తూ పెంచకూడదు. ఇప్పటికైనా అర్థమైందాండీ రావుగారూ?'
నా మెదడులో ఇంకా మా వాడి మాటలే మళ్లీ మళ్లీ రిపీట్ అవుతున్నాయి. భయం భయంగా అడిగాను- 'డాక్టరు గారూ ఇప్పుడు నన్నేం చెయ్యమంటారు? వాడు మళ్లీ మనలోకొస్తాడంటారా?'
'రావుగారూ! మీరేం కంగారు పడకండి. మీ వాడ్ని ఓ పదిహేను రోజుల్లో సెట్ రైట్ చేస్తాను' - అన్నాడు సైకియాట్రిస్టు ఎంతో ధీమాగా.
'అంతా మీదే భారం' అని చెప్పి ఎంతో హృదయ భారంతో ఇంటికి చేరుకున్నాను.
*********************************
| Be first to comment on this Article!
| |
|
|
|
|
Advertisements |
|
|
|
Advertisements |
|